Rozdział 53 :)

 

Poszłyśmy do mnie. Rozmawiałyśmy o wszystkim i o niczym. Nic szczególnego. Gdy weszłyśmy do domu..Zadzwoniła moja komórka.

„Justin” nie odebrałam. Dzownil tak kilkanaście razy, aż się wnerwiłam i wyłączyłam ją.

Rzuciłam ją w kąt.

-Co ty robisz ? – zapytała mnie Lily.

-Co ?

-Co ty robisz pytam się. Czemu od niego nie odbierasz?

-Nie będę niczego odbierała ! Nie chce z nim pisać ! Nie chce go widzieć.! Nie rozumiesz?!

-Rozumiem. Ale nie musisz na mnie krzyczeć.

Podeszła przytuliła mnie.

-Przepraszam – szepnęłam

-Rozumiem cię. Sama nie wiem jakbym zareagowała – odpowiedziała

Czułam jakby moje serce właśnie zostało rozrywane na miliard kawałków. Nie umiałam uwierzyć , że on całował się z Jasmine.

Coś nagle we mnie wstąpiło. Miałam ochotę jej przywalić. Zaczęłam wszystko wywalać w moim pokoju.

-Natalia! CO ty robisz?

Lily chwyciła mnie za ręce. Bym już nic nie wywalała.

-Nic.- Popłakałam się.

Nagle ktoś zadzwonił do drzwi.

-Lily mogłabyś otworzyć. Ja nie jestem w stanie. Poptarz na mnie.

-Dobrze pójde otworzyć. Ale ty usiądź  i się nie ruszaj. Dobrze ?

-Ok.

Siedziałam , próbowałam się uspokoić. Wiem w sumie to jeden głupi pocałunek. Ale dla mnie cholernie ważny i poważny. Za bardzo nie nawidzę Jasmine. Za to , ze odebrała mi chłopaka. I jego za to , że tak cholernie mocno go kocham. I nie umiem nic na to poradzić. Widziałam ich tylko raz. A jeśli on mnie ciągle okłamywał , że mnie kocha?! Po co wgl. był ten wyjazd? No po co -,-

-Natalia! –usłyszałam z dołu.

Otarłam łzy i zeszłam na dół. Zobaczyłam Justina. Szybko się wróciłam. I próbowałam nie płakać. Ale Justin był szybsze i stanął mi na drodze i trzymał w tali.Ja się wyrywałam , ale miałam za mało siły.

-Puść mnie – warknęłam

-Nie. Nie puszcze. Dopóki ci tego nie wyjaśnie.

-Puść mnie…- nie miałam już siły nic mówić. Łzy same zbierały mi się z oczach.

-Możemy spokojnie pogadać?

-Dobra masz 10 min. Chodź do pokoju.

Posłusznie poszedł za mną. Wiedziałam , ze jak bym się nie zgodziła to by jeszcze bardziej nalegal. A chce mieć to za sobą.

Wszedliśmy do pokoju. Ja stanęłam koło okna , a on chodził po pokoju.

-Too…to nie było tak jak myślisz.

-A jj..jak ? robiło mi się słabo. Nie miałam sił nic mówić.

-Ja szłem pojeździć. I ona zaszła mnie od tyłu. Myślałem , że to ty. Ona nagle mnie pocałowała. I wykorzystała moment , ze ty tam byłaś. Gdybyś została dłużej to byś widziała , że ją odepchnąłem.

-Nie wiem co by było gdybym została.

-Natalia. Błagam cię. Wybacz mi. Przecież ja nic nie zrobiłem. To ona mnie pocałowała

-No tak…ty nic nigdy nie robisz.

-Natalia…

Podszedł do mnie i musnął mmoje wargi. Ja nie potrafiłam się oprzeć. Ale nagle zrobiło mi się ciemno przed oczami.

.........

Otwierałam powoli oczy. Lecz starsznie raziło mnie światło. Dopiero po kilku minutach spostrzegłam , ze jestem w Sali szpitalnej. Byłam podłączona do jakichś kabelków. A koło mnie siedział Justin. Chyba spał. Nie chciałam go budzić.Nagle przyszedł lekarz.

-Dzień dobry pani.Jak się pani czuje?

-Dzień dobry. Dobrze się czuje. A czemu wgl. jestem tutaj podłączona do tych wszystkich kabli ?

-Straciła pani przytomność. I o to ten młody chłopak tu panią przyniósł.

Podszedł do niego i chciał go szturchnąć by go obudzić

-Nie. Niech go pan nie budzi.

-Ale…

-Proszę…

-Dobrze. Za jakieś 20 min. Będą wyniki.

-No to czekam. Mam nadzieję , że wszystko jest ok.

-Ja też mam taką wielką nadzieję.

Krótki i troche do dupy rozdział -,-
Co tam u was?