Rozdział 44 :) Dla Mickaloock : *

-Dobrze nie pójde i tak zaraz Lily i Chris do nas przychodzą więc nie ma sensu , zebym wychodziła.

Ktoś zapukał znów do drzwi.

Otworzyłam była to Lily i Chris. Przyjaciółka rzuciła się na mnie.

-Hej kochanie, kotku nawet nie wiesz jak tęskniłam. – powiedziała całując mnie w policzek.

-Skarbie , kochanie, kotku, słońce tak za tobą tęskniłam – zaśmiałam się

-Ej bo będę zazdrosny – powiedział Justin uśmiechając się do mnie.

-No i masz o co! – powiedziała Lily .Chodź ze mną na chwile do kuchni- powiedziała  ciągnąc mnie za rękę.

Mieliśmy małą kuchnię w pokoju. Z jeden strony to dobrze. ;dMiałam z niej dobry widok na ocean.Lubiłam siedzieć tam wieczorami. Tak samo jak na balkonie

-Tak co chciałaś mi powiedzieć ?- zapytałam

-Bo, bo ja…

-tak ?

-Ja to zrobiłam.- powiedziała

-Naprawdę ? iii ja też chciałam ci coś powiedzieć – uśmiechnęłam się

-Ja też to zrobiłam.

-jak mogłas mi nie powiedzieć ?! – zaśmiała się Lily

-jakoś tak , nie było okazji.Dobra chodź bo oni się tam pewnie  niepokoją.;d

Weszliśmy do pokoju , a chłopacy bili się poduszkami na łóżku.

-Haha , a my myślałyśmy , że za nami tęskniliście – zaśmiałam się

-Natalia moglibyśmy pogadać ? – powiedział do mnie Chris.

-Jasne. Chodź- pociągnęłam go na balkon. Lubiłam spędzać tam czas.

-Tak o czym chciałeś ze mną pogadać ?

-No bo zauważyłaś , że ostatnio jestem cichszy prawda?

-Tak zauważyłam i co w związku z tym?

-Bo…ja …jestem chory.Mam raka

-Ja…Jakk…to…?

-Gdy byłem w Kanadzie robiłem wyniki i dopiero dzisiaj doszły.I nie chciałbym marnować Lily życia. Bo skoro i tak umrę. Ja chciałbym z nią zerwać. Ale jak ? Nie chce jej ranić.

-Kochasz ją ?- zapytałam

-N…noo…takk…

-To po co chcesz z nią zrywać? Zranisz i ją i siebie.

-Ale nie chce marnować jej kilka miesięcy życia.

-Chris! Wyjdziesz z tego zobaczysz.A tak wgl. byłeś już u lekarza?

Nie. Jutro ide.Gdy dojedziemy do Kanady.

-A Justin wie ? Bo Lily to chyba nic nie mówiłeś prawda?

-Nie. Ani Lily , ani Justinowi. I myśle , ze im nie powiesz.

-Alee…

-Natalia, proszę.- powiedział błagalnym głosem

-Dobrze.Nie powiem. Ale po jednym warunkiem

-Jakim ?

-Że ty sam im powiesz gdy wrócisz od lekarza.