Rozdział 18 :]

                                              ~Rozdział 18~

Nadal mnie całując zaczął odpinać mi bluzkę.

-Justin...-powiedziałam szeptem,odrywając się od niego.

-Tak ? Zrobiłem coś nie tak ? - zapytał

-Ja nie mogę. Nie jestem gotowa. Jesteśmy ze sobą zaledwie kilka dni,przepraszam.

-Rozumiem Victoria. Nie masz za co przepraszać.-powiedział i przytulił mnie

Poczułam jego ciepłe ciało. Uwielbiałam jego pieszczoty , pocałunki,ale nie bylam gotowa na coś więcej. Po policzku odruchowo spłynęła jedna pojedyncza łza.

-Mała, co jest ?

Patrzył się na mnie i kciukiem otarł mi tą jedną małą prawie niewidoczną łzę.

-Przepraszam- powiedziałam

Może on chcę to ze mną zrobić. Może jest gotowy, ja nie. Nie wiem ,ale coś we mnie mi nie pozwala.

-Kotek...nie masz za co przepraszać. Przecież cię rozumiem, naprawdę.

Tym razem ja wtuliłam się w niego. Nie chciałam go puszczać. On objął mnie w pasie i pocałował w głowę. Czułam się jak małe dziecko , które nie ma żadnych problemów i czuję się szczęśliwie. Chociaż na chwilę chciałam zapomnieć o tym wszystkim.

-Idziemy spać? - zapytał Justin

-Ciuchy mam w swoim pokoju. - odpowiedziałam

-No to ja ci dam jakąś koszulkę. -powiedział

Podszedł do szafy i wyciągnął białą koszulkę z napisem "My Sexy Lady". Co do napisu nie miałam pytań. Poszłam się odświeżyć i założyłam na siebie tą wielką koszulkę. Rozpuściłam włosy i tylko lekko przeczesałam je ręką. Koszulka sięgała do ud . Była to dość  szeroka i długa bluzka. Stanęłam przed lustrem i przejrzałam się w nim. Wyglądałam dość...dobrze. Po chwili wyszłam z łazienki i szybko wskoczyłam pod kołdrę. Justin poszedł również wziąć prysznic ,a ja w tym czasie wzięłam jego telefon , który leżał na szafce. Odblokowałam go i zobaczyłam jedną nową wiadomość od...Kristin. Na początku nie chciałam jej otwierać , ponieważ to jego prywatna korespondencja, a nie moja. Ale jak to ja jestem ciekawska. Kliknęłam "otwórz"

Kristin - "Hej Justin : * Kotek, może jednak gdzieś dzisiaj wyjdziemy ,czy jesteś nadal z Victorią? Jak jesteś wolny to puść mi sygnał"

Nie wiedziałam co powiedzieć. Wolny ? A co on kurwa toaleta?! Byłam nie źle wkurzona. Ręce całe mi się trzęsły. Szybko ubrałam się w moje ciuchy ,a koszulkę rzuciłam na łóżko i wyszłam  z pokoju. Udając się do swojego apartamentu. Otworzyłam drzwi i od razu zamykając je za sobą położyłam się na łóżku. Popłakałam się, nie potrafiłam opanować swoich emocji. Nagle usłyszałam pukanie w drzwi i głos Justina , który kazał mi otworzyć. Nie miałam zamiaru ruszać się z łóżka ,a co dopiero teraz z nim rozmawiać. Niech idzie do Kristin bo jest już wolny przecież. Rozumiem przecież ja chciałam nawet odpuścić ,żeby oni byli razem ,ale nie, Justin podobno  wolał mnie. Właśnie teraz kurde widzę jaka ja jestem ważna. Nic dla niego nie znaczę, a on jest jak wszyscy ,dupek. Walenie w drzwi stało się już uciążliwe. Wkurzało mnie to powoli, ale nie miałam zamiaru mu otwierać. Po jakimś czasie usłyszałam głos Hanny.

-Victoria, otwórz, to ja, Hanna.

Zwlekłam się z łóżka i powoli otworzyłam drzwi przy czym otarłam rękawem bluzy łzy.

-Czemu płakałaś? – zapytała i weszła do środka

Nawet nie pytając o zgodę. Gdy chciałam zamknąć drzwi ktoś mam na myśli Justin postawił mi nogę i nie miałam jak zamknąć.

-Bierz tą nogę!

Ten wszedł do środka

-Wyjdź!

-Chcę ,żebyś mi wytłumaczyła twoje zachowanie. O co w ogóle chodzi ,co ?

-Jeśli przyszłaś tu tylko po to ,żeby otworzyła drzwi i ,żeby on mógł wyjść to wyjdź już! – krzyknęłam na Hanne

Wiem, było to trochę z mojej strony wredne ,ale wkurzyło mnie to. Ona jak na rozkaz wyszła.

-A ty co ?! Ty też wychodź, zaraz za nią. –powiedziałam

Ten podszedł do mnie i złapał mnie za nadgarstek.

-Puszczaj – powiedziałam

-Nie puszczę. Wytłumacz mi to. Proszę cię.

-Kurwa, puszczaj powiedziałam!

On nic nie odpowiadał ,ale też nie dawał za wygraną.

-Nie zrozumiałeś?!

-Nie

-To jak mam ci to wytłumaczyć?!

-Po prostu powiedz co się stało ,że tak nagle wyszłaś z pokoju.

-Zobacz sms’a od swojej ukochanej! A no i miałeś  zadzwonić do Kristin jak już będziesz WOLNY!

-Że co?!

-To co słyszałeś ,a teraz puszczaj!

Ten puścił mnie i wyszedł z pokoju przy okazji trzaskając drzwiami.

Widziałam po nim ,że był nieźle wkurzony. Ja wzięłam walizkę i zaczęłam się pakować, nie chciałam tam spędzić ani jednej minuty dłużej. Wrzucałam wszystko, kosmetyki i ciuchy, wszystko jak najszybciej pakowałam. Gdy byłam już gotowa zarzuciłam na siebie bluzę i wzięłam klucz od pokoju. Nagle coś walnęło w drzwi. Wzięłam walizkę i otworzyłam. To co zobaczyłam…ja…nie potrafię opisać uczuć jakie wtedy odczuwałam. Złość? Smutek? Zdradę? Sama nie wiem. Wszystko we mnie buzowało. Justin odepchnął od siebie Kristin.

-Victoria! To nie tak jak myślisz…

Ominęłam go szybko i szłam korytarzem by udać się do windy.

Justin złapał mnie za rękę ,ale ja szarpnęłam ją mocno.

-Mówię to po raz pierwszy i ostatni , nie dotykaj mnie nigdy więcej! – krzyknęłam.

Zaciskałam zęby by tylko się nie rozkleić. Tylko to mi pomagało. Wsiadłam do windy i zjechałam do recepcji. Otarłam twarz chusteczką i podeszłam do recepcjonistki.

-Dzień dobry. W czym mogę pomóc? – zapytała, uśmiechająca się bardzo miła niska brunetka.

-Dzień dobry. Chciałabym się wymeldować.

Podałam klucz pani i czekałam z portfelem by zapłacić za mój pobyt.

-678$ poproszę.

Dałam jej pieniądze i schowałam portfel.

-Dziękujemy, mam nadzieję ,że spędziła u nas pani miło czas i zapraszamy ponownie.

-Tak, spędziłam. Do widzenia.

Spędziłam…,ale nie wiem czy dobrze. Wyszłam z hotelu i zamówiłam taksówkę. Czekałam stojąc pod hotelem. Gdzieś w kącie by nikt mnie nie zauważył. Po chwili usłyszałam dźwięk mojego telefonu.

„Justin”

Nie odebrałam. Nie miałam ochoty z nim rozmawiać. Dzwonił tak jeszcze przez jakieś 10 raz aż w końcu wyłączyłam komórkę. Po 5 min. przyjechała  taksówka. Miły , młody szatyn zapakował moją walizkę i otworzył drzwi bym wsiadła do środka. Już po chwili ruszyliśmy wprost na lotnisko.

***

No i jest 18 :] Wasz upragniony 18 rozdział. Tyle osób mnie pytało o nowy,że masakra. ;D

Więc się zmobilizowałam i napisałam. Teraz liczę na moc komentarzy

Czytasz = komentarz

Dla mnie każdy komentarz się liczy i każdy jest dla mnie ważny ;) xoxo